Tunç Çağı Hayvan Yetiştiriciliği ve Yönetiminin Faunal İzotoplar Üzerinden Değerlendirilmesi: Yeni Bir Yayın

Araziden Seslerimiz (2024-10-30)

Kaymakçı’dan elde edilen faunal izotop verilerine dayanarak Batı Anadolu topluluklarındaki hayvancılık ve yönetim uygulamalarını değerlendiren yeni bir yayını The Holocene dergisinde paylaşmaktan mutluluk duyuyoruz. Ayrıntılar için aşağıya bakınız!

Irvine, Benjamin, Christina Luke, Canan Çakırlar, Tunç Kaner, Rana Özbal, Şengül Fındıklar, and Christopher H. Roosevelt. 2024. “Stable Isotope Analysis of Faunal Remains from Bronze Age Kaymakçı, Western Anatolia.” [“Tunç Çağı Kaymakçı, Batı Anadolu’daki faunal kalıntıların kararlı izotop analizi”] The Holocene 0(0). https://doi.org/10.1177/09596836241297077

Özet

Bu makale, Batı Anadolu’daki Kaymakçı Tunç Çağı yerleşmesinde bulunan faunal kalıntılardan elde edilen toplu kemik kolajeninin kararlı karbon (δ13C) ve nitrojen (δ15N) izotop analizinin sonuçlarını sunmaktadır. İzotopik değerleri, zooarkeolojik veriler ve bağlamsal arkeolojik bilgilerle birlikte kullanarak insan-çevre etkileşimlerini, özellikle de hayvan yönetimi ve yetiştiriciliğini inceliyoruz. Batı ve Orta Anadolu’daki Orta ve Geç Tunç Çağı tarım sistemleri yeterince anlaşılamamıştır ve bu araştırma, bu araştırma boşluğunun giderilmesine katkıda bulunmayı amaçlamaktadır. Geyik, tavşan, kuş, yayın balığı, köpek, domuz, kaprids ve sığır dahil olmak üzere hem vahşi hem de evcil türlerden kararlı izotopik değerler elde ettik. δ13C değerleri ‰ -22,0 ile ‰ -16,9 arasında ve δ15N değerleri ‰ 2,3 ile ‰ 10,3 arasında değişmektedir. Sığırlar için δ13C değerleri, bazı örneklerin farklı yönetim stratejilerine maruz kaldığını, muhtemelen beslenme veya sürü düzeni ile ilgili olduğunu, hatta hayvanların bazı değişim mekanizmaları yoluyla bölge içinde ve çevresinde hareket ettiğini göstermektedir. Kaprilerin yönetimi için sabit bir yer veya strateji yok gibi görünmektedir ve ayrıca bazı kaprilerin sürü/yönetim alanlarının geyik ve tavşan gibi yabani hayvanlarınkiyle örtüştüğünü gösteren kanıtlar vardır. Domuzlar için δ15N değerlerindeki değişkenlik, örneklenen topluluktaki bazı hayvanların serbest dolaştığını, bazılarının ise ağıla kapatıldığını gösterebilir. Domuzlar ve diğer bazı otçul evcil türler için δ15N değerlerindeki değişim, Marmara Gölü çevresindeki sulak alanların kullanımına da işaret edebilir.