Kategori: Kazılar

Kazılar

Zooarkeoloji

Antik hayvan kalıntılarının incelenmesi olan zooarkeolojiye yaklaşımımız, insanlar, hayvanlar ve tabiat arasındaki yakın ilişkileri araştırmaya dayanıyor. Hitit metinleri ve Osmanlı kayıtları gibi arşiv kaynaklarından hayvan tarihi ile ilgili zengin bir kaynağa sahibiz. Kaymakçı’da çalışan araştırmacılar, domuz, keçi, koyun, sığır, gibi evcilleştirilmiş hayvanlardan tavşan, geyik, balık, kuş gibi yabani ve ayrıca büyük kediler, ayı ve hatta su aygırı/balina gibi vahşi ve egzotik türleri de çalışmaktadır. Ek olarak, araştırmacılar Yörük kültürü ve “dağ halkı” gibi yaylacılık kültürünün bölgedeki önemini de araştırmaktadır. Son olarak, 20. yüzyılın ortalarından bu yana yemek kültürünün yaşadığı değişen kalıplara ve küreselleşmenin akışından kaynaklanan değişikliklere de çok meraklı olan araştırmacılarımız, insan-hayvan ilişkilerini anlamak için sistematik ve detaylı bir şekilde çalışmaktadır.

Ekip Sorumluları

Canan Çakırlar, Groningen Üniversitesi

Francesca Slim, Groningen Üniversitesi Şengül Fındıklar, Koç Üniversitesi

 

Volümetrik (3D) Kayıt

Kaymakçı Arkeoloji Projesi’nin (KAP) 2014 yılında KAP Kayıt Sistemi’ni geliştirmesindeki önemli bir yeniliği, arkeolojik kazıları hacimsel, 3 boyutlu bir şekilde kaydetme süreciydi. Agisoft yazılımı aracılığıyla hızla ilerleyen “Structure from Motion”(SfM) programından yararlanan dijital bir fotogrametrik yaklaşımı benimseyen kazı yöntemleri, yalnızca dijital araçlar kullanarak kazı birimlerinin yüksek doğrulukta uzamsal dokümantasyonunu sağlamayı amaçlamaktadır. Koordinat ve konum almak için şerit metre, mezura gibi -kâğıt kalemden bahsetmiyoruz bile- zaman alan metotların kullanımı arazideyken verimsizdir. En son teknolojik yöntemlerle yapılan ölçümler anında ve tamamen dijitalleştirilmiş uygulamalarla hatasız hesaplanabilir.

Kazılan her bir alanın üst (ilk katmanı) ve alt (son katmanı) yüzeylerinin daha sonra hacimsel bir varlık halinde yeniden birleştirilmesi kendi başına zaman alıcı bir süreçtir. Ancak bu şekilde orijinal arkeolojik kaydın tüm hacimsel detaylarıyla görselleştirilmesine izin vererek sanal ortamda yeniden yapılandırılmasını ve böylece kazılan alanların yeniden hayata döndürülmesini sağlar. Bu aslında iyi bilinen arkeolojik kinaye olan “kazı yıkımdır” söylemini” kazı dijitalleşmedir” olarak değiştirmemize olanak verir.

Ekip Sorumluları

Gary Nobles, Oxford Arkeoloji Catherine Scott, Brandeis Üniversitesi

 

Küçük Buluntular

“Küçük buluntular”, çeşitli malzemelerdeki genel olarak “küçük” eserlerden oluşmaktadır. Malzeme sınıflarına göre incelendiğinde, işlevleri antik dönemde yürütülen farklı üretim faaliyetlerini anlamak için büyük potansiyele sahiptir. Bunlar arasında Kaymakçı’da tekstil üretimi için kullanılan bronz iğnelerin yanı sıra çok sayıda kil ağırşak ve dokuma ağırlıkları da bulunmaktadır. Delikli yuvarlak searmik parçalar da bir çeşit ağırlık olarak yorumlanır, ancak bazıları kazıyıcı gibi başka türlü amaçlar ile de kullanılmış olabilir. Kemik “gorget” ve bronz kancalar, muhtemelen yakındaki gölde kullanılan balıkçılık ekipmanlarını temsil etmektedir. Kaymakçı’nın küçük buluntu koleksiyonunda çok çeşitli diğer kemik, taş ve bronz aletler (kulplar, bızlar ve keskiler gibi) ve kişisel süslemelerle birlikte birçok öğe bulunmaktadır.

Ekip Sorumluları

Magda Pieniążek, Tübingen Üniversitesi

Caitlin O’Grady, College London Üniversitesi Jana Mokrisová, Birkbeck College, London Üniversitesi

 

Metal Objeler

Küçük buluntular kategorsinde değerlendirilen, metal objeler eski kültürlerdeki günlük uygulamaların, zanaat faaliyetlerinin, teknolojik becerilerin ve stil seçimlerinin yeniden anlamlandırılmasında temel bir rol oynamaktadır. MÖ 2. binyılda Anadolu’nun başka yerlerinde olduğu gibi Kaymakçı’da da metal koleksiyonu, aletlerden kişisel süs eşyalarına ve silahlara kadar ağırlıklı olarak kurşun ve bakır alaşımlı eserler içermektedir. Keskiler, bızlar ve iğneler gibi küçük aletlerin bol miktarda bulunması, tekstil üretimi gibi faaliyetlerin zenginliğini ve çeşitliliğini göstermektedir. Hem fonksiyonel hem de daha prestijli objelerin tasarımları, Anadolu ve Ege’nin kültürel etkilerinin yanı sıra yerel unsurların da bir kombinasyonunu göstermektedir.

Kaymakçı’dan elde edilen tüm metal buluntular, diğer bölgelerdeki çağdaş yerleşimlerden aynı kategorideki eserlerle farklılıkları ve benzerliklerini anlamak için tipolojik olarak incelenip sınıflandırılmaktadır. Ek olarak, toplulukların teknolojik becerilerini, üretim seçeneklerini ve yapımlarının arkasındaki hammadde tedarik yollarını daha iyi anlamak için metal nesnelerin temel bileşimini, mikro yapısını ve izotopik imzasını incelemek için arkeometrik analiz yöntemleri (pXRF, SEM-EDXRF, LIA, vb.) uygulanmaktadır.

Ekip Sorumluları

Dalila Alberghina, Koç Üniversitesi

Caitlin O’Grady, College London Üniversitesi Magda Pieniążek, Tübingen Üniversitesi

 

Dijital Kayıt & Veritabanı

2005 yılında yüzey araştırmasının başlangıcından günümüzdeki kazı çalışmalarına kadar, sürekli olarak gelişen teknolojilere ayak uydurup, arkeolojinin uygulanması ve arkeolojik kayıtların yorumlanmasını gelişmekte olan en son teknolojiler ile incelemeye çalıştık. Portatif GNSS, dijital fotoğrafçılık, Coğrafi Bilgi Sistemleri ve veri tabanı entegrasyonları ile yüzey araştırması sırasında başlayan çalışmalar, sonrasında kazı sürecinde de “kağıtsız” dokümantasyon teknolojileri ile devam etmiştir.

2014 yılında, bu çalışmalara Kaymakçı için bütünsel bir dijital kayıt çözümüyle devam ettik: KAP Kayıt Sistemi. Bu sistem, birkaç kilometreye yayılan güneş enerjisiyle çalışan, bir noktadan bir noktaya ağın sağladığı bağlantıdan yararlanan merkezi bir PostgreSQL veritabanı, MS Access formları, arazi fotoğrafları ve laboratuvar fotoğrafçılığı için alınmış Android uygulamaları ve GNSS ekipmanı kombinasyonu yoluyla veri girişini depolamaktadır. Sistemi destekleyen donanım ve yazılım yıllar içinde güncellenmiş ve kısmen değiştirilmiş olsa da, sistemin ana mimarisi varlığını sürdürerek ekip çalışmamızı tanımlayan entegre iş akışlarının temelini oluşturmaktadır.

Ekip Sorumluları

Gary Nobles, Oxford Arkeoloji

Catherine Scott, Brandeis Üniversitesi Tunç Kaner, Koç Üniversitesi

 

Konservasyon

Kaymakçı’daki mevcut konservasyon çalışmaları, Kaymakçı’daki kazılar için açmadaki çalışmalara desteğe ve arkeolojik malzemelerin işlenmesine, buluntuların stabilizasyonuna ve iyileştirilmesine odaklanmaktadır. Devam eden eğitim programımız, uzman bir konservatörün lisans ve lisansüstü öğrencileriyle çalışıp, onları eğitmesini amaçlamaktadır. Birincil verilerle çalışan konservasyon ekibi, metal, seramik ve pigmentlere kadar çeşitli malzemelerin stabilizasyonuna odaklanmaktadır. Araştırma merkezindeki konservasyon laboratuvarı, çalışma materyallerinin depolanmasından ve Manisa Arkeoloji Müzesi’ne aktarılmadan önce birincil işlemden geçirilmesini sağlamaktadır. Ek olarak, konservasyon ekibi, hassas veya ünik kontekstlerde, özellikle dikkatli bir kazı ve toplama süreci gerektiğinden, kazı sürecini de denetlemektedir. Konservasyon ekibi ayrıca her sezon sonunda kazı alanlarının koruyucu kaplamalarla (jeotekstillerle) kapatılmasını ve sonraki sezonun başında da açılmalarını yönetmektedir.

Konservasyon ekibi, alanda yapılan arkeolojik kazı kararlarına yardımcı olmak için bir dizi kimyasal ve enstrümantal teknik kullanarak bulguların analizi ve yorumlanmasından da sorumludur. Mevcut araştırma projeleri, alanda ve laboratuvarda kullanılan konservasyon protokollerinin istikrarının gözden geçirilmesinin yanı sıra, Kaymakçı’da düşük sıcaklıkta malzeme işleme ve seramik üretim teknolojilerine yönelik incelemeleri içermektedir. Bu ortaklaşa gerçekleşen araştırma projeleri, buluntuların ve bunların korunmasının daha detaylı bir şekilde anlaşılmasını ve bunların alanın kronolojisi, mekânsal organizasyon ve bölgenin diyajeneziyle nasıl ilişkili olduğunu anlamamızı kolaylaştırmaktadır.

Ekip Sorumluları

Caitlin O’Grady, College London Üniversitesi