ASOR’da Nem ve Toplum

Araziden Seslerimiz (2022-01-10)

Gygaia Projeleri

Kasım 2021’de Kaymakçı ve Marmara Gölü havzası, ASOR Yıllık Toplantısı’nda bir kez daha güçlü bir şekilde temsil edildi. Bu yılki çalışmalarımız, Alman Arkeoloji Enstitüsü (DAI)-İstanbul ve Koç Üniversitesi’nin ortak yürüttüğü ve DAI’nin “Groundcheck” programı tarafından finanse edilen “Nem ve Toplum: Batı Anadolu’da 8.500 Yıllık İklim Tarihi” projesi kapsamında öne çıkarıldı. Başlık slaytı ve özet için aşağıya göz atabilirsiniz!

Tohum ve Odun Kömürlerinden Elde Edilen δ13C Verileri Kullanılarak Neolitik Dönemden Bizans Dönemine Batı Anadolu’da Çevre ve Tarımın İncelenmesi (An Examination of Environment and Agriculture in Neolithic to Byzantine Period Western Anatolia using δ13C Data from Seeds and Wood Charcoals)

Benjamin Irvine, Ceren Çilingir, Christina Luke, Rana Özbal, Felix Pirson ve Chris Roosevelt

Özet: Bu konuşma, Neolitik dönemden Bizans dönemine kadar Batı Anadolu’daki tarımı incelemek ve çevresel ile iklimsel koşulları yeniden yapılandırmak amacıyla tohumlar ve odun kömürlerinden elde edilen δ13C verilerinin ön bulgularını sunmaktadır. Burada paylaşılan veriler, DAI ve ANAMED’in ortak yürüttüğü “Nem ve Toplum: Batı Anadolu’da 8.500 Yıllık İklim Tarihi” projesinin bir parçasıdır. Analiz edilen örnekler, Neolitik Barcın Höyük, Tunç Çağı Kaymakçı ve Roma-Bizans dönemi Pergamon (Kleopatra Hamamı) alanlarından elde edilmiştir. Bu veri seti, Anadolu’daki ekolojik ve tarımsal dinamikleri zaman içinde karşılaştırmaya olanak tanıyan artzamanlı ölçek açısından türünün ilk örneğidir.

Ayrıca, şu anda yeterince temsil edilmeyen Türkiye arkeobotanik araştırmalarına ölçülebilir bilimsel yaklaşımlar açısından önemli bir katkı sunmaktadır. Tohumlar üzerinde gerçekleştirilen kararlı izotop analizleri, Neolitik ve Tunç Çağları arasında ürün ve tarla yönetiminde farklı yaklaşımlar benimsendiğini, özellikle de sulama ve tarla yeri seçimi gibi antropojenik faktörlerin belirgin etkiler yarattığını ortaya koymaktadır. Odun kömürlerine ait C14 tarihlendirmeleri ile δ13C verileri birlikte ele alındığında, ağaçların büyüme koşullarına dair artzamanlı bir değerlendirme yapılabilmekte ve böylece çevresel ve iklimsel değişkenliklere dair önemli göstergeler sunulmaktadır. Çalışmalar devam etmekle birlikte, ilk bulgular Neolitik Çağ’da nem oranının daha değişken olduğunu, (Geç) Tunç Çağı’nın ise önceki dönemlere kıyasla genel olarak daha nemli bir iklime sahip olduğunu göstermektedir.

Gygaia Projeleri’nden daha fazla gönderi için bizimle kalın!